Herpes simplex - Opryszczka
☆ AI Dermatology — Free Service
W wynikach badania Stiftung Warentest 2022 z Niemiec poziom zadowolenia konsumentów z ModelDerm był tylko nieznacznie niższy niż w przypadku płatnych konsultacji telemedycznych.
W wynikach badania Stiftung Warentest 2022 z Niemiec poziom zadowolenia konsumentów z ModelDerm był tylko nieznacznie niższy niż w przypadku płatnych konsultacji telemedycznych.
Opryszczka pospolita na wardze.
Opryszczka (Herpes simplex) – zakażenie opryszczką pospolitą palców występuje częściej u małych dzieci niż u dorosłych.
relevance score : -100.0%
ReferencesZakażenie HSV‑1 rozpoczyna się od pierwotnej infekcji komórek nabłonkowych, po której wirus przechodzi w stan utajenia, głównie w neuronach, i może ulec reaktywacji. HSV‑1 najczęściej wywołuje początkowe i nawracające wykwity pęcherzykowe, przede wszystkim na błonie śluzowej jamy ustnej oraz w obrębie narządów płciowych. Objawy obejmują opryszczkę ustno‑wargową, różne stany, takie jak opryszczkowe zapalenie mieszków włosowych, infekcje skóry, zmiany w oku oraz ciężkie przypadki, np. opryszczkowe zapalenie mózgu. Terapia przeciwwirusowa pomaga opanować infekcję HSV‑1.
Herpes simplex virus type 1 (HSV-1) is a member of the Alphaherpesviridae subfamily. Its structure is composed of linear dsDNA, an icosahedral capsid that is 100 to 110 nm in diameter, with a spikey envelope. In general, the pathogenesis of HSV-1 infection follows a cycle of primary infection of epithelial cells, latency primarily in neurons, and reactivation. HSV-1 is responsible for establishing primary and recurrent vesicular eruptions, primarily in the orolabial and genital mucosa. HSV-1 infection has a wide variety of presentations, including orolabial herpes, herpetic sycosis (HSV folliculitis), herpes gladiatorum, herpetic whitlow, ocular HSV infection, herpes encephalitis, Kaposi varicelliform eruption (eczema herpeticum), and severe or chronic HSV infection. Antiviral therapy limits the course of HSV infection.
Herpes simplex virus type 1 (HSV-1) is a member of the Alphaherpesviridae subfamily. Its structure is composed of linear dsDNA, an icosahedral capsid that is 100 to 110 nm in diameter, with a spikey envelope. In general, the pathogenesis of HSV-1 infection follows a cycle of primary infection of epithelial cells, latency primarily in neurons, and reactivation. HSV-1 is responsible for establishing primary and recurrent vesicular eruptions, primarily in the orolabial and genital mucosa. HSV-1 infection has a wide variety of presentations, including orolabial herpes, herpetic sycosis (HSV folliculitis), herpes gladiatorum, herpetic whitlow, ocular HSV infection, herpes encephalitis, Kaposi varicelliform eruption (eczema herpeticum), and severe or chronic HSV infection. Antiviral therapy limits the course of HSV infection.
Herpes simplex virus type 2 (HSV-2) to powszechna infekcja, dotykająca około 22 % dorosłych w wieku 12 lat i starszych, co daje łącznie 45 milionów dorosłych w Stanach Zjednoczonych. Chociaż HSV-1 zazwyczaj powoduje owrzodzenia jamy ustnej, może również prowadzić do zmian w narządach płciowych. Jednak gdy u pacjentów pojawiają się zmiany w narządach płciowych, najczęściej jest to HSV-2. Objawy ognisk HSV-2 są często niejasne i obejmują swędzenie oraz podrażnienie narządów płciowych, co może opóźnić diagnozę i leczenie. Może to prowadzić do dalszego przenoszenia wirusa na osoby niezainfekowane.
Herpes simplex virus type 2 (HSV-2) continues to be a common infection, affecting approximately 22% of adults ages 12 and older, representing 45 million adults in the United States alone. While HSV-1 often affects the perioral region and can be known to cause genital lesions, HSV-2 is more commonly the consideration when patients present with genital lesions. Despite this, most outbreaks of the infection will present with nonspecific symptoms such as genital itching, irritation, and excoriations, which may cause diagnosis and treatment to be delayed. As a result, further exposure to uninfected individuals may occur.
Herpes simplex virus type 2 (HSV-2) continues to be a common infection, affecting approximately 22% of adults ages 12 and older, representing 45 million adults in the United States alone. While HSV-1 often affects the perioral region and can be known to cause genital lesions, HSV-2 is more commonly the consideration when patients present with genital lesions. Despite this, most outbreaks of the infection will present with nonspecific symptoms such as genital itching, irritation, and excoriations, which may cause diagnosis and treatment to be delayed. As a result, further exposure to uninfected individuals may occur.
Herpes simplex virus (HSV) często wywołuje infekcje, takie jak opryszczka narządów płciowych i opryszczka, u nastolatków i dorosłych. Gdy HSV zakaża niemowlę w ciągu pierwszych 4–6 tygodni życia, może to prowadzić do ciężkiej choroby z poważnymi konsekwencjami. Szybka diagnoza noworodkowego zakażenia HSV ma kluczowe znaczenie, aby zapobiec pogorszeniu się choroby i problemom neurologicznym (nawet śmierci).
Herpes simplex virus (HSV), a member of the Herpesviridae family, is a well-known cause of infections including genital herpes and herpes labialis in the adolescent and adult population. Transmission of HSV infection to an infant during the first 4-6 weeks of life can lead to devastating disease with the potential for poor outcomes. Early diagnosis is imperative when evaluating neonatal HSV infection in order to prevent further disease progression, neurological complications, and even death.
Herpes simplex virus (HSV), a member of the Herpesviridae family, is a well-known cause of infections including genital herpes and herpes labialis in the adolescent and adult population. Transmission of HSV infection to an infant during the first 4-6 weeks of life can lead to devastating disease with the potential for poor outcomes. Early diagnosis is imperative when evaluating neonatal HSV infection in order to prevent further disease progression, neurological complications, and even death.
Herpes simplex – infekcja jest bardzo powszechna i może zostać przeniesiona z kobiety w ciąży na dziecko. Wirus ten może powodować poważne problemy zdrowotne, a nawet śmierć noworodków. Chociaż jest to rzadkie w trakcie samej ciąży, najczęściej dochodzi do zakażenia podczas porodu. Ryzyko jest największe, gdy matka zostanie zarażona w późniejszych stadiach ciąży. Ryzyko to można jednak zmniejszyć, stosując leki przeciwwirusowe lub, w niektórych przypadkach, decydując się na cesarskie cięcie.
Infection with herpes simplex is one of the most common sexually transmitted infections. Because the infection is common in women of reproductive age it can be contracted and transmitted to the fetus during pregnancy and the newborn. Herpes simplex virus is an important cause of neonatal infection, which can lead to death or long-term disabilities. Rarely in the uterus, it occurs frequently during the transmission delivery. The greatest risk of transmission to the fetus and the newborn occurs in case of an initial maternal infection contracted in the second half of pregnancy. The risk of transmission of maternal-fetal-neonatal herpes simplex can be decreased by performing a treatment with antiviral drugs or resorting to a caesarean section in some specific cases.
Infection with herpes simplex is one of the most common sexually transmitted infections. Because the infection is common in women of reproductive age it can be contracted and transmitted to the fetus during pregnancy and the newborn. Herpes simplex virus is an important cause of neonatal infection, which can lead to death or long-term disabilities. Rarely in the uterus, it occurs frequently during the transmission delivery. The greatest risk of transmission to the fetus and the newborn occurs in case of an initial maternal infection contracted in the second half of pregnancy. The risk of transmission of maternal-fetal-neonatal herpes simplex can be decreased by performing a treatment with antiviral drugs or resorting to a caesarean section in some specific cases.
Herpes simplex virus (HSV) typy 1 i 2 zakażają wiele osób na całym świecie. Zwykle po zakażeniu skóry wirus pozostaje w stanie uśpienia w komórkach nerwowych, ale może później się reaktywować, powodując opryszczkę. Czasami prowadzi to do poważnych komplikacji, takich jak infekcje oczu, zapalenie mózgu lub niebezpieczne stany u noworodków oraz osób ze słabym układem odpornościowym. Chociaż dostępne leki pomagają kontrolować infekcje, ryzyko rozwoju lekooporności oraz działań niepożądanych pozostaje problemem. Potrzebujemy nowych leków, które pozwolą skuteczniej zwalczać wirusa.
Infection with herpes simplex virus (HSV) types 1 and 2 is ubiquitous in the human population. Most commonly, virus replication is limited to the epithelia and establishes latency in enervating sensory neurons, reactivating periodically to produce localized recurrent lesions. However, these viruses can also cause severe disease such as recurrent keratitis leading potentially to blindness, as well as encephalitis, and systemic disease in neonates and immunocompromised patients. Although antiviral therapy has allowed continual and substantial improvement in the management of both primary and recurrent infections, resistance to currently available drugs and long-term toxicity pose a current and future threat that should be addressed through the development of new antiviral compounds directed against new targets.
Infection with herpes simplex virus (HSV) types 1 and 2 is ubiquitous in the human population. Most commonly, virus replication is limited to the epithelia and establishes latency in enervating sensory neurons, reactivating periodically to produce localized recurrent lesions. However, these viruses can also cause severe disease such as recurrent keratitis leading potentially to blindness, as well as encephalitis, and systemic disease in neonates and immunocompromised patients. Although antiviral therapy has allowed continual and substantial improvement in the management of both primary and recurrent infections, resistance to currently available drugs and long-term toxicity pose a current and future threat that should be addressed through the development of new antiviral compounds directed against new targets.
Istnieją dwa typy wirusa opryszczka (herpes simplex): typ 1 (HSV‑1) i typ 2 (HSV‑2). HSV‑1 częściej powoduje infekcje wokół ust, natomiast HSV‑2 częściej wywołuje infekcje narządów płciowych. Do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną. Opryszczka narządów płciowych jest klasyfikowana jako infekcja przenoszona drogą płciową i może zostać przekazana dziecku podczas porodu. Po zakażeniu wirusy są transportowane wzdłuż nerwów czuciowych do ciał neuronów, gdzie pozostają przez całe życie. Przyczyny nawrotu mogą obejmować obniżoną funkcję odpornościową, stres oraz ekspozycję na światło słoneczne.
W większości przypadków leki przeciwwirusowe przyjmuje się tylko wtedy, gdy objawy są ciężkie. Osobom z bardzo częstymi infekcjami można przepisać codzienne leki przeciwwirusowe. Nie ma dostępnej szczepionki, a szczepionka przeciwko półpaścowi nie zapobiega opryszczce pospolitej. Leczenie lekami przeciwwirusowymi, takimi jak acyclovir (acyklowir) lub valacyclovir (walacyklowir), może zmniejszyć nasilenie objawów.
Na całym świecie częstość występowania HSV‑1 lub HSV‑2 u dorosłych wynosi od 60 % do 95 %. Zakażenie wirusem HSV‑1 najczęściej następuje w dzieciństwie. Szacuje się, że w 2003 r. na świecie 536 milionów ludzi (16 % populacji) zostało zakażonych wirusem HSV‑2, przy czym większa liczba zachorowań występowała wśród kobiet i osób w krajach rozwijających się. Większość osób zakażonych HSV‑2 nie zdaje sobie sprawy, że jest zarażona.
○ Leczenie – Leki OTC
Unikaj kontaktu fizycznego, takiego jak całowanie dziecka, gdy występują pęcherze, ponieważ może to przenieść infekcję na inne osoby. Odpoczywaj i nie spożywaj alkoholu.
#Acyclovir cream